O lector

o teatro imita

a pintura representa

a literatura evoca

o cinema reflicte.

o debate: Arte maior(e) [S]* Arte menor (e) [S] resulta, a tal hora, caduco.

Jacques Aumont faino pantente en La teoría de los cineastas. Paidos comunicación 2002

MEnchira!

O lector, o espectador existe! e reclama o seu dereito a participar.

22 50 90 anos de esperiencia vividos intensamente fan que un filme, un libro cobren outro sentido, outro valor. (Indy tu corasón cubrelo ya!)

eso é o bonito

e a min pásame, e a ti.

non quero morrer sen deixar patente que non deixen de ler El lector de BERNHARD SCHLINK.




pra voçé non será nada. pero pra min. PRA MIN...

- A vostede caíalle ben, verdade? Dígame, qué clase de relación tiñan?
Vacilei uns momentos

-Líalle Libros. A cousa comezou cando eu tiña quince anos, e continuou cando ela estaba no cárcere

-E cómo podían ...?

-Mandáballe cintas. Frau Schmitz foi analfabeta case todo a súa vida, aprendeu a ler e a escribir no cárcere.

-Porqué fixo vostede todo eso?

-Cando tiña quince anos tiñamos unha relación amorosa

-Quere dicir que se acostaban xuntos?

-Sí

-Que brutal chegou a ser esa muller. Conseguíu vostede superar ese choque tan forte ós quince anos? Non, vostede mesmo me dixo que comezoua lerlle cando estivo no cárcere. Estivo vostede casado?

Asentín coa cabeza

-E o seu matrimonio foi breve e desgraciado, e non voltou a casarse, e o fillo, se é que o teñen, está nun internado.

-Eso pásalle a miles de persoas. Para eso non fai falta unha Frau Schmitz





*avec an (S)